افکارنیوز: اگر فرزند خردسال تان از تاریکی شب می ترسد، یادتان باشد که هیچ بچه ای با ترس از تاریکی و شب متولد نمی شود و متخصصان این امر را ناشی از رفتارهای آموخته شده می دانند. راهکارهایی که در این مقاله ارائه شده، به پدران و مادران کمک می کند تا بچه ها به ترس از تاریکی و شب فایق آیند.

فرق خیال و واقعیت را روشن کنید

با کودک درباره تفاوت بین خیال و واقعیت حرف بزنید و به او ثابت کنید غول، دیو، هیولا، مار چند سر، لولو و... در اتاق او وجود ندارد. اغلب بچه ها به خاطر اینکه نمی توانند تمایزی بین واقعیت و خیال قائل شوند، از شب و تاریکی می ترسند.

منابع استرس را کشف کنید

بیشتر بچه هایی که از تاریکی شب وحشت دارند، از مهدکودک و مدرسه نیز می ترسند و پدر و مادر باید ترس های شبانگاهی کودک را، با کمک به او کاهش دهند. به این جهت، باید مراقب باشند کودک در طول روز فیلم های وحشتناک نبیند، یا داستان های ترسناک برای او خوانده نشود. همچنین باید از تعریف کردن اتفاقات عجیب و غریب برای کودک خودداری کرد و اجازه نداد صحنه های آزاردهنده را به چشم ببیند. در حضور کودک هرگز پدر و مادر نباید با همدیگر دعوا و مجادله کنند چون اتفاقات، شنیده ها و آنچه کودک در طول روز می بیند، ممکن است خواب شبانه او را تحت تاثیر قرار دهد و تخیلات عجیب و غریبی را در شب برای او به وجود بیاورد که منجر به هراس و آشفتگی او شود.

کودک را با آنچه دوست دارد بخوابانید

به پدر و مادرها توصیه می شود هنگام خواب کودک عروسک یا اسباب بازی مورد علاقه اش را به او بدهند، تا با آرامش بخوابد. محققان ثابت کرده اند خوابیدن بچه ها با آنچه که دوستش دارند، به آنها احساس امنیت خاطر بیشتری می دهد. حتی اگر آنچه کودک دوست دارد دستکش، روسری مادرش، یا خودکار و لباس پدرش باشد.

صبور باشید

اگر ترس های شبانه کودک خواب پدر و مادر را نیز مختل می کند امری طبیعی است که عصبی و ناراحت شوند، اما باید بتوانند خشم خود را کنترل کرده و صبور باشند، چون به قدر کافی کودک مضطرب و نگران هست و فریاد و عصبانیت پدر و مادر او را آشفته تر خواهد ساخت و مشکل وی نه فقط حل نخواهد شد بلکه شرایط بدتر نیز می شود.

واکنش درستی نشان بدهید

باید به کودک اطمینان داد غول، هیولا، دیو و اژدها واقعی نیست و فقط توی قصه ها و فیلم ها وجود دارد نه در خانه و در اتاق او. به کودک باید گفت همان طور که سگ ها، گربه ها، خرس ها، گرگ ها و... در کارتون ها و قصه ها می توانند حرف بزنند، غول و دیو هفت سر و... هم فقط مربوط به قصه ها هستند. هر چقدر پدر و مادر سریع تر و با آرامش بیشتر، رویا و تخیل عجیب و غریب کودک را بشکنند، بچه زودتر به اتاق خوابش خواهد رفت و سریع تر خواهد خوابید.

چراغ خواب تهیه کنید

بهتر است شب ها چراغ خواب کم نوری که با سلیقه خود کودک خریداری شده در اتاق وی روشن بماند. به این ترتیب، کودک احساس امنیت و آرامش بیشتری خواهد داشت.

منبع آرامش باشید

وقتی کودک سراسیمه از خواب می پرد در دل شب به پدر یا مادر پناه می برد، نباید احساس او را بی ارزش شمرد و به هیچ وجه نباید او را به خاطر ترسش تحقیر کرد. چون بی توجهی به احساسات کودک مشکل ترس او را حل نمی کند و توصیه شده با او آرام صحبت کنید و در حالی که او را در آغوش می گیرید، نوازشش کنید، بعد به همراه وی به اتاق خوابش بروید و او را بخوابانید و آرام آرام در گوشش لالایی یا شعر مورد علاقه اش را زمزمه کنید.

به کودک یاد بدهید خود را آرام کند

هنگامی که کودک در دل شب به خاطر ترس یا قبل از خواب از ترس تاریکی گریه کنان پیش شما می آید، همان طور که او را آرام می کنید به وی یاد بدهید چند نفس عمیق بکشد تا نگرانی و اضطرابش کاهش یابد و آرام شود. به کودک اطمینان بدهید احساس او را درک می کنید. به او بگویید که می فهمید او می ترسد و هر کسی اگر به چیزهای ترسناک فکر کند، خواهد ترسید و بهتر است هر وقت افکار ترسناک به سراغش آمد، بلافاصله تصاویر خوشایند، خنده دار و بامزه را جایگزین آن افکار کند. وقتی همه جا تاریک است و کودک سخت به پدر و مادر می چسبد، به جای گفتن جملاتی نظیری خجالت آور است، بزرگ شده ای، شبیه دیوانه ها رفتار نکن و... بهتر است به او گفته شود تو بچه شجاعی هستی و من هم در کنارت هستم، یا اینکه خاطره خوب و بامزه ای برایش تعریف کنید تا مشغولیات ذهنی او تغییر کند.

احساسات کودک را بپرسید

از کودک در روز درباره احساساتش در مورد تاریکی شب بپرسید و سوال کنید او به هنگام خواب در اتاقش به چه چیزهایی فکر می کند و چه چیزی او را آزار می دهد. پس شب، قبل از خواب با هم به اتاق او بروید، وقتی چراغ را خاموش کردید، در تاریکی با هم در اتاق قدم بزنید، سپس چراغ را روشن کرده و به او نشان بدهید هیچ چیز تغییر نکرده و همه چیز عادی است. در مورد سایه ها نیز با بچه ها حرف بزنید، چون گاهی سایه ها نیز ممکن است عاملی برای ترس های شبانه باشد. هر چقدر شناخت بچه ها از محیط بیشتر شود ترس آنها کمتر خواهد شد.

ترس، مرحله ای از رشد است

ترس کودکان، به طور معمول بخشی از رشد آنها محسوب می شود. ترس در صورتی غیر طبیعی است که در کودک باقی بماند و ذهن او را به طور کامل اشغال کند و بر فعالیت های روزانه او تاثیر بگذارد. کودک در مرحله رشد با تصورات خیالی خود از هر چیزی، هیولا و اژدها می سازد. بنابراین باید او را درک کرده، تصورات خیالی او را به جهتی درست، مثل نقاشی کشیدن یا سایر کارهای مورد علاقه اش سوق داد.