1388 شمسی، باراک اوباما، پس از حمله اوباش به مجالس حسینی در تهران: «ایالات متحده، همراه با جامع? جهانى، خشونت و سرکوب ظالمان? شهروندان ایران را به شدت محکوم مى کند.»

2014 میلادی، باراک اوباما، پس از اعتراض مردم شهر فرگوسن به نژادپرستی در آمریکا: «میدان دادن به احساسات خشم آلود و حمله به پلیس و غارت مغازه ها تنها به ناآرامی ها دامن می زند و آشوب های بعدی را در پی خواهد داشت...آرامش باید بازگردد.»

به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، زمانی که خبر کشته شدن یک جوان و اعتراضات مردمی و ناآرامی ها در آمریکا را برخی رسانه های غربی در دو هفته پیش منتشر کردند، ناخودآگاه به یاد حوادث سال88 در ایران و مواضع دولتمردان آمریکایی نسبت به آن افتادیم.

چند روزی منتظر بودیم و توقع داشتیم که دولتمردان آمریکایی همچون سال88، از حق مردم برای اعتراض و حضور در خیابان ها بگویند و مانع برخورد نیروهای انتظامی و امنیتی با تظاهرات گروهی از مردم در خیابان های آمریکا شوند؛ اما توقع ما بیجا و بی مورد بود...

نگاهی به دو رویداد سال 1388 در ایران و 2014 در آمریکا و تأمل در برخی از شباهت ها و تفاوت های آن ها خالی از لطف نیست:

بررسی اجمالی و گذرای این دو واقعه ما را به برخی شباهت های ظاهری آن ها رهنمون می سازد:

1. حضور گروهی از مردم در خیابان ها و اعتراض

2. سوءاستفاده فرصت طلبان، تخریب اموال عمومی، شکستن، آتش زدن و....

3. استفاده از نیروهای نظامی و امنیتی برای بازگرداندن آرامش

4. بازداشت و محاکمه آشوبگران و عوامل اصلی و فرعی ماجرا

اگر بخواهیم، تفاوت های این دو حادثه را شرح دهیم، نیاز به تأمل و دقت بیشتری داریم:

1. چرایی و دلیل پیدایش این دو رخداد کاملا متفاوت اند. چرا که در سال 88 انتخاباتی آزاد برگزار شده بود، اکثریت رئیس جمهور خود را برگزیدند، اما گروه کوچکی از اقلیت نمی خواست به رأی اکثریت احترام بگذارد. بدتر آنکه عده ای با سوءاستفاده و فرصت طلبی، ماه ها پایتخت را به آشوب کشاندند، اموال مردم را تخریب کردند و فتنه انگیزی کردند.

2. تناقض گویی دولتمردان آمریکایی، تفاوت مهم دیگر این دو جریان است.

سال88 زمانی که فتنه گران شیشه های مغازه ها را می شکستند و سطل های زباله را آتش می زدند، رئیس جمهور و وزیر خارجه آمریکا با خوشحالی فراوان و با ادعای حقوق بشر و حقوق شهروندی، صراحتا از آن ها حمایت می کردند اما پنج سال بعد یعنی در همین سال 2014 میلادی با اعتراض مردم شهر فرگوسن، مواضع دولتمردان آمریکا تغییر می کند و اوباما از مردم کشورش می خواهد دست از اغتشاش بردارند و آرام باشند.

تیترهای سال 88 رسانه های فارسی زبان غرب: حمایت از آشوب های ایران

بخشی از حمایت های مقامات آمریکایی از آشوب و اغتشاش در تهران:

بی بی سی فارسی: باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا رفتار حکومت ایران را "بیدادگرانه" خواند.

کلینتون، وزیر خارجه وقت آمریکا: ما باید نسبت به پتک آهنین دولت هایی که در جهان به تدریج در حال از بین بردن جامعه مدنی هستند، هشیار باشیم.

هیلاری کلینتون در پیام تبریک نوروزی به مردم ایران مدعی شد آمریکا به حمایت خود از حقوق جهانی بشر و آزادی بیان، حقوقی که مروج صلح، پیشرفت و سعادت هستند، متعهد می ماند.

بی بی سی فارسی با "معترض" خواندن آشوبگران می نویسد: آقای اوباما با ابراز همبستگی با معترضان ایرانی گفت: "امیدواری و توقع من این است که کماکان شاهد این باشیم مردم ایران شجاعت ابراز اشتیاق برای به دست آوردن آزادی بیشتر و حکومتی مبتنی بر مردم سالاری بیشتر را داشته باشند."

صدای آمریکا: خانم کلینتون چهارشنبه با انتشار بیانیه ای ضمن ابراز نگرانی از برخورد خشونت آمیز حکومت ایران با مردم این کشور، شجاعت تظاهرکنندگان ایرانی را تحسین کرد.

جوزف لیبرمن، سناتور آمریکایی: این قطعنامه [ضد ایرانی] با اکثریت کامل، بدون هیچ راى مخالفى، تصویب شد. هدف ما از این قطعنامه این است که به مردم ایران بگوئیم ما با شما هستیم؛ ما شما را می بینیم؛ ما صداى شما را مى شنویم ؛ و ما در کنار شما هستیم که براى آزادى خود مبارزه مى کنید.

باراک اوباما پس از وقایع روز عاشورای 88 و حمله اراذل و اوباش به عزاداران حسینی و جسارت به این روز، از آشوبگران حمایت کرد و گفت: ««براى ماه ها، مردم ایران، چیزى جز اعمال حقوق جهان شمول خود نخواسته اند و هر بار که این خواست? خود را بیان کرده اند، حتی در روزهاى مذهبی نیز، با مشت آهنین و بى رحمى روبرو شده اند، و هر بار جهان، با تحسین از شهامت و اراد? ایرانیان، نظاره گر این رویدادها بوده است. نظاره گر مردمى که بخشى از تمدن بزرگ و بردبار ایران به شمار مى روند... ایالات متحده، همراه با جامع? جهانى، خشونت و سرکوب ظالمان? شهروندان ایران را به شدت محکوم مى کند.»

هیلاری کلینتون در بیانیه ای با حمایت کامل از شکستن شیشه ها و آتش زدن اموال عمومی می نویسد:  «در ده روز گذشته شاهد شجاعت ده ها هزار ایرانی بودیم که بار دیگر برای کسب حقوق اولیه خود برای برگزاری اجتماعات مسالمت آمیز و آزادی بیان به خیابان ها آمدند.... دنیا رخدادهای ایران را زیر نظر دارد و مسببان این رفتار  را مسوول خواهد دانست.»

هیلاری کلینتون: «بگذارید به طور صریح و مستقیم از آرمان های مردمی که امروز به خیابان های تهران آمده اند حمایت کنم... آنچه امروز در ایران اتفاق می افتد بیانگر شجاعت مردم این کشور است.»

سایت آمریکایی رادیو فردا، وابسته به سیا، در سال 88 با انتشار خبر "لغو تحریم های اینترنتی" با ادعای کمک به مردم ایران می نویسد: «شرکت‌های آمریکایی مایکروسافت و گوگل سال گذشته میلادی[2008] با استناد به مقررات تجاری ایالات متحده آمریکا استفاده از سرویس‌های ارتباط اینترنتی و چندین سرویس دیگر خود را برای شهروندان ایرانی منع کرده بودند... وزارت خزانه داری به درخواست وزارت خارجه ایالات متحده مقررات تازه‌ای برای صادرات نرم‌افزارهای مربوط به مبادله اطلاعات از طریق اینترنت به کشورهای تحریم‌ شده وضع کرده است که شامل نرم‌افزارهایی می‌شود که استفاده از آنها برای کاربران اینترنتی رایگان است.

هیلاری کلینتون در گفت و گوی اختصاصی با بی بی سی فارسی دو سال پس از فتنه 88 گفت: «دولت آمریکا از بیرون ایران هر حمایتی از دستش بر می آمد از معترضان کرد، از جمله از سایت توییتر خواست که اعمال تغییرات خود را مدتی به تعویق بیندازد، اما در عین حال مراقب بود که زیاده روی نکند!»

باراک اوباما تنها یکسال پس از روی کار آمدن و بدون آن که برای صلح قدمی برداشته باشد، به جایزه صلح نوبل رسید. وی در این مراسم هم از آشوبگران با عنوان "مردم ایران" نام برد و از آن ها تقدیر کرد: «ما به عزت و شرافت صدها هزار نفری شهادت خواهیم داد که در سکوت و آرامش در خیابان‌های ایران راه‌پیمایی کردند.»

"مایک همر" سخنگوى شوراى امنیت ملى کاخ سفید: «ایالات متحده، در کنار تظاهرکنندگان قرار دارد... حکومت از طریق وحشت و خشونت، به دور از عدالت است.»

تیترهای سال 2014 رسانه های فارسی زبان غرب: مخالفت با آشوب های آمریکا

مواضع دولتمردان آمریکایی در مخالفت با ناآرامی های در آمریکا:

وقتی از دو هفته پیش، معترضان آمریکایی در ایالت میسوری به خیابان ها آمدند، مقامات آمریکایی از برخورد با آشوب و اغتشاش سخن گفتند و از مردم خواستند آرامش خود را حفظ کنند و به خیابان ها نیایند.

باراک اوباما که گویا فراموش کرده است از آشوب های سال88 ایران حمایت کرده بود، اکنون می گوید: «میدان دادن به احساسات خشم آلود و حمله به پلیس و غارت مغازه ها تنها به ناآرامی ها دامن می زند و آشوب های بعدی را در پی خواهد داشت.»

والری جَرِت، مشاور ارشد کاخ سفید در گفتگو با شبکه رادیویی آمریکایی اورن گفته است: هدف اولیه یافتن راهی برای پایان دادن به خشونت است.

اوباما همچنین گفته است: اقلیت اندکی هستند که نمی خواهند عدالت درباره نوجوان سیاهپوست غیرمسلحی که به ضرب گلوله پلیس کشته شده، اجرا شود.

بی بی سی: باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، خواستار بازگشت آرامش به شهر فرگوسن شده است و هشدار داد که اقدام به غارت مغازه ها و حمله به پلیس تنها به افزایش تنش ها کمک خواهد کرد.

3. نحوه مواجهه پلیس و نیروهای انتظامی و امنیتی دو کشور ایران و آمریکا در این دو ماجرا نیز قابل توجه است.

  در حالی که فتنه 88 در ایران بسیار گسترده تر از اعتراضات 2014 در آمریکا بود اما تجهیزات و ابزار نظامی به کار رفته در آن بسیار محدودتر از آمریکا بوده است به گونه ای که مردم این کشور را هم شوکه کرده است.

  برخی تحلیلگران معتقدند که اگر پلیس ایران هم می خواست در سال 88 از این نوع تجهیزات و ادوات سخت نظامی مانند تانک و نفربر استفاده کند، در چند روز فتنه را جمع می کرد.

  بی بی سی فارسی هفته گذشته نوشت: در شبکه های اجتماعی برخی حالا به حومه های این شهر لقب "فرگوستان" داده اند، و گفته اند که این ناحیه به یک "منطقه جنگی" شبیه شده است.

به گفته منابع غربی بخشی از اقدامات پلیس آمریکا برای سرکوب تظاهرات مردم این ها بود:

* اعلام حکومت نظامی و منع رفت و آمد شبانه

* اعزام "گارد ملی" برای سرکوب. حدود 200 نفر از نیروهای گارد ملی در خیابان های فرگوسن مستقر شدند و نیروهای امنیتی به طور مرتب از معترضان می خواهند تجمع نکنند و متفرق شوند.

* استفاده از خودروهای زرهی که در اصل برای مقاومت در مقابل مین و مواد منفجره طراحی شده اند.

* نیروهای امنیتی پیراهن های سبز و شلوارهای مخصوص استتار، چیزی شبیه یونیفورم های تفنگداران دریایی آمریکا، برتن داشتند و تفنگ های ویژهM4  مورد استفاده نیروهای ارتش حمل می کردند.

* استفاده از تانک، نفربرهای زرهی و منطقه پرواز ممنوع

گاز اشک آور، بمب های دود زا و گلوله های پلاستیکی ابتدایی ترین تجهیزات پلیس و گارد ملی آمریکا برای سرکوب تظاهرات مردم بود. (حکومت نظامی در آمریکا با خودروهای مین یاب/ بشکه باروت در حال انفجار)

4. نحوه پوشش رسانه های غربی از این دو اتفاق در ایران و آمریکا، تفاوت دیگر آن هاست.

با وجود ادعای آزادی رسانه ای و شعار دانستن حق مردم است، شبکه ها و سایت های غربی به امید آنکه اعتراض مردم فرگوسن به سرعت پایان می یابد، در دو روز اول عمدتا آن را پوشش ندادند. در روزهای بعد هم به حداقل اکتفا کردند.

به عنوان نمونه هر کدام از شبکه ها و سایت های فارسی زبان وابسته به دولت های غربی کمتر از ده خبر در طی دو هفته برای این خبر منتشر کرده اند. در میان آن ها سایت های آمریکایی رادیو فردا و صدای آمریکا تا چند روز در سکوت رسانه ای فرو رفته بودند. (ناآرامی در آمریکا و سکوت رسانه های فارسی زبان/ اوباما: آرام باشید)

امروز حمایت همه جانبه رسانه های غربی از فتننه 88 بر کسی پوشیده نیست و نحوه پوشش لحظه به لحظه فتنه88 در همین سایت ها و شبکه ها از یادمان نرفته است. آن ها هنوز هم بعد از گذشت پنج سال برای فتنه88 سالگرد می گیرند و صدها مقاله می نویسند و برنامه می سازند.

سؤالی که ذهن هر منصفی را به خود مشغول می کند این است که چرا این دو اتفاق در رویکرد دولتمردان و رسانه های غربی با دو نگاه متفاوت نگریسته می شود؟

چرا دولتمردان آمریکایی با دخالت در امور داخلی ایران، از آشوب و اغتشاش و فتنه حمایت می کنند و عده ای را تشویق می کنند که مقابل رأی اکثریت مردم بایستند اما اعتراض مردم کشور خود به نژادپرستی را به شدت و با تانک و نفربر و زره پوش سرکوب می کنند؟